Facebook Twitter RSS
banner

Un poco de ironía...

Una semana después de las elecciones creo que ha llegado el momento de sonreír un poquito…y me he acordado de una vieja canción de un autor italiano (difícil de definir, cantante, actor de cabaret…). Así que, saltándome un poco la línea editorial, os la voy a poner…. Una miradita critica en homenaje a ese “gran día”….
(Si sólo leéis el texto traducido, pierde toda la gracia)




Habitualmente recuerdo
un domingo soleado
un día muy agradable
un aire ya primaveral
donde te sientes más limpio
también la calle está más limpia
sin griteríos y sin ruidos
... a saber porque nunca llueve
cuando hay las elecciones.
Una curiosa sensación
que recuerda un poco un examen
del que no sientes el miedo
sino una dulce excitación,
Y luego la gente en la calle
son todos más educados
hasta parecen un poco más buenos
... y es más bonito también el cole
cuando hay las elecciones.
Incluso los Carabinieri
tienen un aire más tranquilizador
pero necesito algo de esfuerzo
para presentarme con valor
hay un gran silencio en mi colegio electoral
un sentido de orden y de pulcritud…
…¡Democracia!
Me dan un par de papeletas
y un maravilloso lápiz,
largo, finito, marroncito,
con una punta perfecta
Y voy hacia la cabinita
con aire desembarazado
para no delatar las emociones
... y pongo un signo sobre mi signo
¡Qué justas son las elecciones!
Es verdad que sienta muy bien
un poco de participación
con cuidado doblo las papeletas
y otra vez miro el lápiz
con su punta tan perfecta…
a mí me da… que me lo voy a llevar…
…¡Democracia!

(Giorgio Gaber, taducción: Cristina) (

SHARE THIS POST

  • Facebook
  • Twitter
  • Myspace
  • Google Buzz
  • Reddit
  • Stumnleupon
  • Delicious
  • Digg
  • Technorati
Author: admin
Lorem ipsum dolor sit amet, contetur adipcing elit, sed do eiusmod temor incidunt ut labore et dolore agna aliqua. Lorem ipsum dolor sit amet.

0 comentarios: